Ως τραυλισμός ορίζεται η ομιλία που χαρακτηρίζεται από διαταραχή στη φυσιολογική της ροή και τη χρονική της διαμόρφωση, δυσανάλογη με την ηλικία του ατόμου.
Στα μικρά παιδιά θεωρείται φυσιολογική κατάσταση την περίοδο ανάπτυξης του λόγου, ενώ κάποια παιδιά μπορεί να ξεκινήσουν να τραυλίζουν όταν οι δεξιότητες του λόγου και της ομιλίας τους δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένες. Οικογενειακές μελέτες μάλιστα έχουν δείξει ότι υπάρχει γενετικός παράγοντας στην εμφάνιση του τραυλισμού. Πολλά παιδιά ξεπερνούν αυτόν τον αναπτυξιακό τραυλισμό αλλά σε κάποιες περιπτώσεις η δυσκολία επιμένει και στην ενηλικίωση.
Ο τραυλισμός διαφέρει σε ένταση και σοβαρότητα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Παρουσιάζει συχνές υφέσεις και εξάρσεις, ενώ μπορεί κάποιες περίοδοι τραυλισμού να ακολουθούνται από περιόδους φυσιολογικής ροής λόγου.
Οι άνθρωποι που τραυλίζουν γνωρίζουν αυτό που θέλουν να πουν, ωστόσο δυσκολεύονται να το πουν. Για παράδειγμα, μπορεί να επαναλαμβάνουν έναν ήχο ή μια συλλαβή, να επιμηκύνουν έναν ήχο ή ακόμη και να επαναλαμβάνουν ολόκληρες λέξεις.
Σε κάποιες περιπτώσεις συνυπάρχουν αναπτυξιακές διαταραχές της ομιλίας ή/και της γλώσσας, ενώ το στρες και το άγχος επιδεινώνουν τον τραυλισμό. Η διαταραχή στη ροή μπορεί να παρεμποδίσει τη σχολική ή την επαγγελματική ζωή του ατόμου και δυσχεραίνει την επικοινωνία του με το κοινωνικό σύνολο, γεγονός που αυξάνει την ανάγκη για την αποτελεσματική διαχείριση και αντιμετώπισή του.